-
1 odwieczn|y
adj. 1. (prastary) eternal, immemorial- odwieczna walka między dobrem a złem the eternal struggle between good and evil- odwieczne szlaki ancient routes- odwieczny bór primeval forest- odwieczny konflikt an eternal conflict- odwieczny zwyczaj an immemorial custom2. żart. (stary, niemodny) eternal- odwieczne dowcipy stale jokes, hoary old chestnuts- to jego odwieczny dowcip it’s an old joke of hisThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odwieczn|y
См. также в других словарях:
odwieczny — odwiecznyni 1. «istniejący od wieków, od bardzo dawna; pradawny, prastary» Odwieczny bór. Odwieczny zwyczaj. Odwieczne szlaki. 2. żart. «niedzisiejszy, niewspółczesny, niemodny; stary» Nosić odwieczne stroje. Opowiadać odwieczne dowcipy … Słownik języka polskiego
